|
Zelfstandige naamwoorden hebben een geslacht. Het Tsjechisch kent 3 geslachten. Alle zelfstandige naamwoorden zijn mannelijk, vrouwelijk, of onzijdig. Bij het mannelijk geslacht wordt er voorts onderscheid gemaakt tussen woorden die bezield zijn en woorden die onbezield zijn. Dat wil zeggen, er zit verschil tussen het gebruik van mannelijke zelfstandige naamwoorden die naar een levend wezen verwijzen en mannelijke zelfstandige naamwoorden die naar een levenloos voorwerp verwijzen.
Belang van geslacht
Het is van belang om het geslacht van een zelfstandig naamwoord te weten omdat allerlei andere zinsdelen zich naar het geslacht van een zelfstandig naamwoord voegen, zoals:
- bijvoeglijke naamwoorden
- verwijswoorden
- bijwoorden
- de verleden tijd van werkwoorden
Het achterhalen van het geslacht
Als je een zelfstandig naamwoord ziet, hoe weet je dan of het mannelijk of vrouwelijk is?
Op basis van uitgang
- Veel woorden eindigend op een medeklinker zijn mannelijk
- Woorden eindigend op -a zijn vaak vrouwelijk
- Woorden eindigend op -o zijn vaak onzijdig
- Woorden eindigend op -nost zijn vaak vrouwelijk
- Woorden eindigend op -e zijn vaak vrouwelijk of onzijdig
Op deze vuistregels bestaan echter wel uitzonderingen.
Op basis van inhoud
- Het natuurlijk geslacht bepaalt het grammaticaal geslacht. Een woord dat naar een mannelijk wezen verwijst is grammaticaal mannelijk. Een woord dat naar een vrouwelijk wezen verwijst is grammaticaal vrouwelijk.
- Woorden die verwijzen naar kinderen (mens of dier) zijn vaak onzijdig, net zoals in het Nederlands en Duits, het kind, het meisje, das Kind, das Mädchen.
|
